محبوبیت و دلبستگی؛ مهم ترین نیاز زن

زنان، اسیر محبت و شیفته آن هستند. 

چکیده: زنان به عنوان موجوداتی که خدا آنها را در کنار مردان، مکمل همدیگر آفریده است، دارای نیازهای خاصی همچون مردان هستند. شناخت این نیازها می تواند شادی بخش روابط همسران باشد. در این نوشتار به یکی از نیازهای اساسی زنان یعنی محبوبیت و دل بستگی اشاره شده است. با ما همراه باشید. 

تعداد کلمات 813/ تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه

 محبت و مهرورزی، از زیباترین مفاهیم زندگی است. مهم ترین نیاز یک زن، محبوب و معشوق واقع شدن است. برای زنان، مهر و عشق، یک ارزش شمرده می شود و بر هر چیزی مقدم است. نیاز به عشق ورزی، فداکاری و مهرورزی، جزء جدانشدنی طبیعت زنان، و نیاز به دلبستگی، دلربایی، تسخیر دل و به دست آوردن قلب شوهر، از رازهای ناپیدای آنان است. زنان اگر دست به روابط جنسی می زنند، بیشتر به دنبال کسب محبت همسرشان و تداوم دادن به این مهرورزی و دل بستگی اند. برخی زنان در پاسخ به پرسش درباره انگیزه خود از رابطه جنسی، این جمله را می گویند: «احساس اینکه من عاشق او هستم و به او نیاز دارم، با تمایل به سهیم کردن خودم با کسی که عاشق او هستم».[1] آنها می دانند که با داشتن یک رابطه جنسی لذت بخش، تنور مهرورزی زناشویی شان داغ تر می شود.
هنگامی که مردی به همسرش می گوید: «دوستت دارم»، تمام وجود همسرش را فرامی گیرد و هرگز از قلب او بیرون نمی رود: قول الرجل للمرأة: إنی أجک، لا یذهب من قلبها أبدا[2]. از این رو بهترین جمله ای که یک مرد می تواند به همسرش بگوید، این جمله است: «عزیزم دوستت دارم». جمله هایی مانند «تو بهترین و زیباترینی»، «تو دلبری»، «نگاه های تو مرا مجذوب خود می کند، و با تماشای زیبایی های بدن تو تحریک می شوم»، زن را به وجد می آورد.
شاید مردانی باشند که به دلایل مختلفی همچون زودرنجی های همسرشان، از آنها آزرده خاطر شوند، اما اگر به دنبال خوشی و تلذذند، باید با آنها مدارا کنند و به هم صحبتی های خوشایند بپردازند. از همین رو امیر مؤمنان (علیه السلام) در سفارشی به فرزندش می فرماید: إن المرأة ریحانة ولیست بقهرمائة فدارها على کل حال وأحسن الصحبة لها لیصفو عیشک؛[3] «زن شاخه گل را ماند؛ بسیار لطیف و زودرنج است؛ قهرمان و دلاور نیست. پس همیشه با او به مدارا و نرمی رفتار کن و با زبان خوش و روی باز با وی بیامیز تا زندگی تو با آرامش و صفا بگذرد.»
به هر حال، زنان نیازمند مهر و محبت و توجه همسرشان هستند.بهترین جمله ای که یک مرد می تواند به همسرش بگوید، این جمله است: «عزیزم دوستت دارم». جمله هایی مانند «تو بهترین و زیباترینی»، «تو دلبری»، «نگاه های تو مرا مجذوب خود می کند، و با تماشای زیبایی های بدن تو تحریک می شوم»، زن را به وجد می آورد. آنها به ابراز عشق و محبت از طرف شوهر خود نیاز مستقیم دارند و مردان نیز باید با ابراز محبت کلامی و غیر کلامی، از طریق بیان جمله های عاطفی و رفتارهای حاکی از آن، چنین نیازی را برآورده کنند. در واقع صرف محبت داشتن، برای یک ارتباط مطلوب بین همسران کافی نیست؛ بلکه باید آن محبت درونی اظهار گردد و در قالب رفتار و گفتار برون ریزی شود و زن آن را به طور ملموس تجربه و احساس کند. تصور اینکه شوهرش محبت واقعی به او ندارد و فقط برای کام جویی و تلذذ جنسی ابراز محبت می کند، او را بیشتر آزار می دهد.

محبت امری است قلبی که معمولا در درون هریک از زوجین وجود دارد؛ ولی اظهار و بیان آن، امر دیگری است که هم یافته های علمی به آن تأکید می کند و هم مورد سفارش آموزه های دینی است. در آموزه های اسلامی، از این ابراز محبت عملی، با واژه «مودت» یاد شده است. همچنین در این بیان قرآنی، وقتی سخن از اجر و مزد رسالت پیامبر اکرم را به میان می آید، خداوند به پیامبرش می فرماید: به مردم بگو: من از شما اجر و مزدی به جز اظهار محبت و داشتن مودت نسبت به نزدیکان و اهل بیتم، چیز دیگری نمی خواهم: قل لا أسألکم علیه أجرا إلا المودة فی القربی.[4] صرف داشتن محبت به نزدیکان و اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله) کافی نیست؛ بلکه این محبت درونی باید در عمل و گفتار نشان داده شود. در رابطه بین زن و شوهر نیز این مودت و مهرورزی است که سازنده و آرامش آفرین است.[5]
زنان وقتی از محبت درونی همسرشان آگاهی می یابند، دلگرم می شوند و ارتباط عاطفی مطلوب نشان می دهند و آمادگی بیشتری برای ارتباط جنسی می یابند. بنابراین داشتن مودت، انس و دلبستگی بین همسران، امری فراتر از محبت قلبی، بلکه بیشتر عملی و به صورت رفتارهای صمیمانه است،[6] که از نشانه های آن، خوش رفتاری، اکرام کردن، دلجویی ها و سخنان زیبا و دل رباست. ناراحت نکردن، آزار نرساندن و تحقیر نکردن همسر، به ویژه در مواقع روابط جنسی، بر ابراز محبت هم اولویت دارد. از این رو پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به مردان سفارش می کند: إنما المرأة لعبة من اتخذها فلا یضیعها؛[7] «زن دلبر و مایه خوشی است؛ هرکسی زن گرفت، او را ضایع نگرداند.»